Jak powstał Europejski Zestaw Szkolny
Europejski Zestaw Szkolny jest wynikiem prac prowadzonych od 2011 r. na szczeblu unijnym w dziedzinie zjawiska wczesnego kończenia nauki. Osoby wcześnie kończące naukę zdefiniowano jako osoby młode, które zakończyły kształcenie i szkolenie po uzyskaniu wykształcenia średniego I stopnia lub niższego oraz które nie uczestniczą w dalszym kształceniu ani szkoleniu. Z badań i statystyk wynika, że wczesne kończenie nauki prowadzi do wyższego ryzyka bezrobocia, wykluczenia społecznego i ubóstwa, jak również generuje znaczne koszty dla poszczególnych jednostek i całego społeczeństwa.
Wczesne kończenie nauki jest jednym z pięciu głównych obszarów uwzględnionych w celach strategii „Europa 2020”: państwa członkowskie uzgodniły zmniejszenie średniego unijnego odsetka osób wcześnie kończących naukę do poziomu poniżej 10% do 2020 r. i wyznaczyły cele krajowe (z wyjątkiem Zjednoczonego Królestwa). W 2011 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła zalecenie w sprawie polityk na rzecz ograniczania zjawiska wczesnego kończenia nauki. W dokumencie tym Rada wezwała państwa członkowskie do wdrożenia kompleksowej i opartej na dowodach strategii politycznych mających na celu ograniczenie zjawiska wczesnego kończenia nauki, obejmujących odpowiedni zestaw środków zapobiegawczych, interwencyjnych i kompensacyjnych.
Aby wesprzeć wdrażanie zalecenia, zainicjowano współpracę polityczną między państwami europejskimi w ramach tematycznej grupy roboczej ds. wczesnego kończenia nauki (2011–2013). W sprawozdaniu końcowym grupy zawarto najważniejsze przesłania dla decydentów, listę kontrolną na potrzeby przeprowadzenia samooceny strategii politycznych oraz przykłady dobrych praktyk z państw UE.
Grupa robocza ds. polityki szkolnej (2014–2015) kontynuowała prace nad rozwojem bazy wiedzy na temat wczesnego kończenia nauki. Grupa zajęła się zagadnieniem opracowania bardziej całościowych i opartych na współpracy sposobów podejścia do wczesnego kończenia nauki w szkole i na szczeblu lokalnym oraz opracowała przesłania polityczne zawierające ogólne zalecenia dla decydentów na wszystkich szczeblach.
Niniejszy Zestaw jest zwieńczeniem wysiłków grupy roboczej na rzecz udzielenia konkretnego wsparcia szkołom i ich partnerom, aby zapobiegać wczesnemu kończeniu nauki, szybkiego i odpowiedniego reagowania na pierwsze sygnały mniejszego zaangażowania, a także zapewnienia każdemu uczniowi możliwości osiągania sukcesów. Zestaw jest wyraźnie ukierunkowany na zapobieganie i wczesną interwencję, nie obejmuje natomiast środków kompensacyjnych mających na celu umożliwienie powrotu do kształcenia i szkolenia (takich jak programy drugiej szansy).
Struktura i funkcje Zestawu zostały opracowane przy wsparciu dr. Alessia D’Angela, współkierownika Centrum Badań Polityki Społecznej na Uniwersytecie Middlesex.
Zawartość Zestawu jest nieustannie rozwijana przy wsparciu ze strony zespołu redakcyjnego w następującym składzie:
- Kirstin Kerr, starsza wykładowczyni kształcenia na Uniwersytecie w Manchesterze;
- dr Per Kornhall, badacz na Uniwersytecie w Mälardalen w Szwecji;
- dr Cosmin Ionut Nada, badacz na Uniwersytecie w Porto;
- Erna Nairz-Wirth, profesor Uniwersytetu Ekonomicznego w Wiedniu;
- Teresa Sordé Martí, profesor nadzwyczajna realizująca program „Serra Húnter” na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie;
- Ward Nouwen, badacz na Uniwersytecie w Antwerpii (2016-2019).
