1.2. Σχολικός σχεδιασμός και παρακολούθηση
Τα σχολεία που επιθυμούν να υιοθετήσουν μια «ολιστική σχολική προσέγγιση» για να αντιμετωπίσουν περίπλοκα ζητήματα θα πρέπει να συμμετέχουν συστηματικά σε συνεργατικό στρατηγικό σχεδιασμό. Θα χρειαστούν μια διαδικασία για την ενσωμάτωση όλων των δραστηριοτήτων τους σε ένα συνεκτικό σχέδιο και για την παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου τους. Το σχέδιο σχολικής ανάπτυξης/βελτίωσης χρησιμεύει ως έγγραφο αναφοράς για την καθοδήγηση των δραστηριοτήτων του σχολείου και τη διευκόλυνση της παρακολούθησης και της αυτοαξιολόγησης. Ως στρατηγικό σχέδιο, θα πρέπει να καθορίζει, κατά τρόπο σαφή και απλό, τις προτεραιότητες του σχολείου, τα βασικά μέτρα που θα λάβει το σχολείο για την αναβάθμιση των προτύπων, τους απαιτούμενους πόρους, καθώς και τους βασικούς στόχους και τα αποτελέσματα που επιδιώκει να επιτύχει εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος.
Ο σχολικός σχεδιασμός δεν αποτελεί καθήκον μόνο των μελών της σχολικής κοινότητας, αλλά θα πρέπει να προϋποθέτει επίσης τη συμβολή και την οπτική όλων των ενδιαφερόμενων φορέων στο πλαίσιο μιας συμμετοχικής διαδικασίας που επικεντρώνεται στο μέλλον του σχολείου. Στους ενδιαφερόμενους φορείς περιλαμβάνονται οι δημόσιες αρχές (κατά περίπτωση, αναλόγως του εθνικού πλαισίου)· οι γονείς, οι οικογένειες και ομάδες της τοπικής κοινότητας· εξωτερικοί εταίροι, όπως, για παράδειγμα, υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας και στήριξης· και, φυσικά, τα μέλη της σχολικής κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών. Ο ανοικτός και διαφανής χαρακτήρας των εν λόγω διαδικασιών είναι υψίστης σημασίας. Σε ορισμένες χώρες, οι δημόσιες αρχές μπορεί να παρέχουν κατευθυντήριες οδηγίες και αρχές για τον σχολικό σχεδιασμό.
Η εξωτερική αξιολόγηση μπορεί επίσης να συμβάλει στη βελτίωση του σχολείου, π.χ. μέσω της παροχής συμβουλών στα σχολεία για βέλτιστες πρακτικές καθώς και καθοδήγησης σε θέματα σχεδιασμού και αξιολόγησης. Ο απώτερος σκοπός δεν είναι η σύγκριση των σχολείων στο πλαίσιο μιας «κλίμακας κατάταξης», αλλά η ανάδειξη επιτυχών διαδικασιών αλλαγής και ανάπτυξης των σχολείων, οι οποίες αντικατοπτρίζουν παράλληλα την ποικιλομορφία των δραστηριοτήτων για τις οποίες είναι υπεύθυνα τα σχολεία, καθώς και τα διάφορα πλαίσια εντός των οποίων αυτά λειτουργούν.
Για περισσότερες πληροφορίες:
ΟΟΣΑ, Synergies for Better Learning: An International Perspective on Evaluation and Assessment (Συνέργειες για καλύτερη μάθηση: Μια διεθνής οπτική για την αξιολόγηση), ΟΟΣΑ, Παρίσι, 2013.
Κρατικό Ινστιτούτο Βερολίνου-Βραδεμβούργου για τα Σχολεία και τα Μέσα Ενημέρωσης, Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας, Τεχνών και Πολιτισμού της Αυστρίας, Σύνοδος των Υπουργών Παιδείας των Ελβετικών Καντονιών, «Educational Monitoring, Comparative Studies, and Innovation from evidence-based governance to practice» (Παρακολούθηση της εκπαίδευσης, συγκριτικές σπουδές και καινοτομία. Από τη διοίκηση με βάση αποδεικτικά στοιχεία στην πράξη), περιφερειακό σεμινάριο ΟΟΣΑ/CERI για τις γερμανόφωνες χώρες στο Potsdam (Γερμανία), 25 έως 28 Σεπτεμβρίου 2007
Συμπληρωματική βιβλιογραφία:
Macbeath, J. κ.ά., Self-evaluation in European Schools: A story of change (Αυτοαξιολόγηση σε ευρωπαϊκά σχολεία: Μια ιστορία αλλαγής), Routledge, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, 2000.
Προβολή περισσότερων
